Czasami szarość wdziera się bocznymi drzwiami. Siada obok mnie na sofie, stoi przy mnie kiedy parze kawę, w nocy ściąga ze mnie kołdrę. Idę do auta po parkingu skutym lodem, szarość wciska się pod ciasny węzeł szalika, podnosi ściągacz białej czapki z pomponem, wciska lodowate palce w rękawiczki.

Chciałabym kochać całą sobą, zatracić się w miłości, nie bać się należeć do kogoś, dać się oswoić tak do końca. Czy to jest w ogóle możliwe?... Luby oswajał mnie powoli, zdobywał kawałek po kawałku. Był ze mną i dla mnie. Nazywał mnie "Kruszynką" a mnie wypełniało szczęście po czubki palców. Nie zauważyłam, kiedy zaczął cofać przywileje. Stopniowo, a potem nagle. Obudziłam się któregoś dnia w zimnym łóżku obok obcego człowieka, dla którego kiedyś byłam całym światem. Albo który potrafił udawać, że byłam całym światem. I trwam.

Ten kawałek zasługuje na osobną notkę, coś wspaniałego, "zostańmy przyjaciółmi" ubrane w słowa. Mistrzowskie wykonanie. 

Wracając do szarości, China Glaze - Recycle. Polecam w ramach akcji klin klinem. Rzadka konsystencja, średnie krycie (nałożyłam trzy warstwy, wprawna ręka poradzi sobie z dwoma) , świetna baza pod  lakiery nawierzchniowe. Wkrótce pokażę jedno z możliwych połączeń ;)